Green Area
วันเสาร์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557
การอนุรักษ์ปะการัง
การ
อนุรักษ์
ปะ
กา
รัง
มี
การ
ดำ
เนิน
การ
ดัง
นี้
คือ
1. ทำ
การ
กำหนด
เขต
การ
ใช้
ประ
โยชน์
ใน
แนว
ปะ
กา
รัง
พร้อม
ทั้ง
จัด
ทำ
แผน
ที่
ราย
ละเอียด
แสดง
บริเวณ
ปะ
กา
รัง
ซึ่ง
แบ่ง
เป็น 4 เขต
ได้
แก่
เขต
การ
ดู
แล
ของ
ท้อง
ถิ่น
เขต
การ
ใช้
ประ
โยชน์
เพื่อ
การ
ท่อง
เที่ยว
และ
นันทนาการ
เขต
อนุรักษ์
เพื่อ
ความ
สมดุล
ของ
ระบบ
นิเวศ และ
การ
วิจัย
โดย
กำหนด
มาตร
การ
ใน
การ
บริหาร
การ
จัด
การ
ปะ
กา
รัง
ใน
แต่
ละ
เขต
เพื่อ
ให้
มี
การ
ใช้
ประ
โยชน์
และ
ควบ
คุม
การ
ดำ
เนิน
กิจ
กรรม
ให้
สอด
คล้องกับมาตร
การ
ที่
กำหนด
ไว้
2. ติด
ตั้ง
ทุ่น
ผูก
เรือ
ใน
เขต
การ
ใช้
ประ
โยชน์
ใน
แนว
ปะ
กา
รัง
ที่
มี
ความ
สำคัญ
สูง
สำหรับ
ให้
จอด
เรือ
โดย
ไม่
ให้
ทิ้ง
สมอ
3. ห้าม
การ
จับ
ปลา
ทุก
ประเภท
ใน
บาง
บริเวณ
เพื่อ
ให้
มี
ปลา
เข้า
มา
หลบ
ใน
บริเวณ
นั้น
มาก
ขึ้น
4. นำ
เรือ
ท้อง
กระจก
เพื่อ
ให้
ดู
ปะ
กา
รัง
5. ประชา
สัมพันธ์
ให้
มี
การ
ตระ
หนัก
ถึง
คุณ
ค่า
ของ
ทรัพยากร
ปะ
กา
รัง
โดย
ให้
มี
การ
ศึกษา
และ
เผย
แพร่
ความ
รู้
และ
คุณ
ค่า
ของ
ปะ
กา
รัง
ให้กับบุคคล
ทุก
ประเภท
ทั้ง
ใน
ระดับ
ท้อง
ถิ่น
และ
ระดับ
ชาติ
ใน
การ
ป้อง
กัน
และ
ฟื้น
ฟู
ปะ
กา
รัง
6. ส่ง
เสริม
ให้
กลุ่ม
ชุม
ชน
องค์
กร
เอกชน
สมาคม
หรือ
ชมรม
การ
ท่อง
เที่ยว
ร่วม
กัน
จัด
กิจ
กรรม
ใน
เรื่อง
การ
รักษา
ความ
สะอาด
เพื่อ
การ
คุ้ม
ครอง
ปะ
กา
รัง
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
และ
สิ่ง
แวด
ล้อม
มี
ความ
สัมพันธ์
ที่
ซับ
ซ้อน
และ
เกี่ยว
ข้อง
ซึ่ง
กัน
และ
กัน
ทั้ง
ใน
ด้าน
การ
นำ
มา
ใช้
ประ
โยชน์
และ
การ
สงวน
รักษา
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
ประกอบ
ด้วย
เรื่อง
ต่าง ๆ ที่
เกี่ยว
ข้อง
มาก
มาย
ซึ่ง
ใน
แต่
ละ
เรื่อง
ก็
มี
ปัญหา
ที่
ยุ่ง
ยาก
ซับ
ซ้อน
การ
พัฒนา
ประเทศ
ใน
ระยะ
ที่
ผ่าน
มา
ช่วง 30 ปี
ประสบกับปัญหา
การ
จัด
การ
สิ่ง
แวด
ล้อม
และ
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
ที่
รุน
แรง
เพิ่ม
ขึ้น
เป็น
ลำ
ดับ
อัน
เนื่อง
มา
จาก
เหตุ
ผล
หลาย
ประการ
ได้
แก่
การ
เพิ่ม
จำนวน
ประชา
กร
การ
เติบ
โต
ทางเศรษฐกิจ
ที่
รวด
เร็ว
การ
เร่ง
รัด
พัฒนา
การ
เกษตร
และ
อุตสาหกรรม
ตลอด
จน
การ
นำ
เทคโนโลยี
ที่
ไม่
เหมาะ
สม
มา
ใช้
ใน
การ
ผลิต
ซึ่ง
ส่ง
ผล
ให้
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
ที่
เคย
อุดม
สมบูรณ์
กลับ
อยู่
ใน
สภาพ
ที่
เสื่อม
โทรม
จน
กลาย
เป็น
ข้อ
จำกัด
ของ
การ
พัฒนา
ใน
ระยะ
ต่อ
ไป
ดัง
ปรากฎ
เป็น
ที่
ชัด
เจน
แล้ว
ว่า
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
ต่าง ๆ ที่
ใช้
ประ
โยชน์
อยู่
ทุก
วัน
นับ
วัน
จะ
ร่อย
หรอ
หมด
สิ้น
ไป
และ
อยู่
ใน
สภาพ
ที่
เสื่อม
โทรม
ลง
เรื่อย ๆ รวม
ทั้ง
ยัง
มี
ปัญหา
ข้อ
ขัด
แย้ง
ใน
การ
ใช้
ประ
โยชน์
อีก
ด้วย
สำหรับ
ปัญหา
ทางด้าน
สิ่ง
แวด
ล้อม
ที่
กำลัง
ทวี
ความ
รุน
แรง
อย่าง
ยิ่ง คือ ความ
เสื่อม
โทรม
ของ
แหล่ง
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
อัน
เนื่อง
มา
จาก
การ
ใช้
กัน
อย่าง
เกิน
ขอบ
เขต
และ
การ
ใช้
อย่าง
ไม่
เหมาะ
สม
จน
สภาพ
ทางธรรม
ชาติ
ไม่
สามารถ
รอง
รับ
หรือ
ปรับ
ตัว
ให้
กลับ
คืน
สู่
สภาพเดิมได้
ปัจจุบัน
เป็น
ที่
เข้า
ใจ
อย่าง
ชัด
แจ้ง
แล้ว
ว่า
การ
ใช้
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
อย่าง
ฉลาด
นั้น
จะ
ต้อง
คำนึง
ถึง
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
อื่น ๆ ใน
เวลา
เดียว
กัน
ด้วย
เพราะ
การ
ใช้
ประ
โยชน์
จาก
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
ชนิด
หนึ่ง
อาจ
มี
ผล
กระ
ทบ
ต่อ
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
อีก
ชนิด
หนึ่ง
ได้ และ
เพื่อ
ให้
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
สามารถ
ใช้
ประ
โยชน์
ได้
อย่าง
ต่อ
เนื่อง
และ
ยาว
นาน หรือ
เพื่อ
ให้
มี
การ
ใช้
ประ
โยชน์
จาก
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
ได้
อย่าง
ยั่งยืน
จึง
จำ
เป็น
จะ
ต้อง
มี
การ
บริหาร
การ
จัด
การ
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
ให้
เป็น
ไป
อย่าง
มี
ประสิทธิภาพ และ
เนื่อง
จาก
การ
พัฒนา
จะ
ต้อง
พึ่ง
ทรัพยากร
และ
ทรัพยากร
ก็
เป็น
องค์
ประกอบ
สำคัญ
ของ
สิ่ง
แวด
ล้อม
การ
พัฒนา
และ
การ
ใช้
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
จึง
ควร
อยู่
บน
ราก
ฐาน
ของ
ความ
ถูก
ต้อง
และ
เหมาะ
สม
ตาม
หลัก
วิชา
การ
โดย
คำนึง
ถึง
สภาพ
ที่
สมดุล
หรือ
ขีด
ความ
สามารถ
ใน
การ
รอง
รับ
ของ
พื้น
ที่ และ
โดย
ที่
ปัจจุบัน
ปัญหา
อัน
เกิด
จาก
การ
พัฒนา
ทรัพยากร
ธรรม
ชาติ
และ
สิ่ง
แวด
ล้อม
ได้
เป็น
ปัญหา
ที่
สำคัญ
และ
เกิด
ขึ้น
อย่าง
กว้าง
ขวาง
ซึ่ง
จำ
เป็น
จะ
ต้อง
ดำ
เนิน
การ
ป้อง
กัน
และ
แก้
ไข
ปัญหา
ตลอด
จน
ควบ
คุม
และ
ส่ง
เสริม
ให้
การก
ระ
ทำ
ใด ๆ มี
ผล
กระ
ทบ
ใน